Trzeba przyznać, że pomoc psychologiczna, czy psychoterapia dzieci i młodzieży dotyczy szerokiego spektrum problemów. Na pewno tych, które doświadczają osoby w każdym wieku oraz tych charakterystycznych wyłącznie dla wieku rozwojowego. Poniżej znajdziesz krótki poradnik, dotyczący wizyty dziecka u psychologa. Przeczytaj go koniecznie!
Wizyta dziecka u psychologa
Zacznijmy od tego, że taka wizyta jest to również pomoc rodzicom, opiekunom i innym osobom związanym z dzieckiem i pragnącym poprawy jego funkcjonowania i komfortu. W związku z tym najczęściej praca z małoletnimi odbywa się ze współudziałem dorosłych z nimi związanych. Dlatego rodzic, czy opiekun może występować tu jako:
-konsultant – kiedy dostarcza informacji pozwalających określić istotę problemu,
-współpracownik – kiedy pomaga we wdrożeniu elementów programu terapeutycznego,
-współpacjent – kiedy okazuje się, że ma wpływ na jakiś aspekt problemów dziecka, albo że podtrzymuje jego zaburzenia.
Pierwsze spotkanie z psychologiem
Generalnie pierwsze spotkanie odbywa się zawsze bez dziecka i służy zapoznaniu się z sytuacją i wstępnej jej ocenie pod kątem dalszego postępowania. Następnie forma kontynuacji pracy uzależniona jest od konkretnego problemu, wieku dziecka, potrzeby dodatkowych konsultacji/badań przez innych specjalistów oraz innych uwarunkowań. Mało tego, nierzadko psycholog dla dobra dziecka pracuje niemal wyłącznie z rodzicami, bywa, że na zmianę spotyka się raz z dzieckiem raz z rodzicami. Czasami spotyka się głównie z dzieckiem, a tylko co jakiś czas z rodzicami. Zazwyczaj im starszy pacjent, tym większa część terapii odbywa się wyłącznie z jego bezpośrednim udziałem – aczkolwiek nie jest to regułą. Ponadto psycholog dla dziecka to również konsultant, czy doradca, gdyż nie zawsze potrzebna jest terapia, a wystarcza porada czy odpowiednie naprowadzenie.
Jak przygotować się do pierwszego spotkania?
Przede wszystkim, już podczas zapisów warto zapytać czy na spotkaniu mamy zjawić się sami czy z dzieckiem. Chodzi oto, że bardzo często zdarza się tak, że podczas pierwszego spotkania psycholog zbiera wywiad z rodzicami, ustala z nimi cele i metody pracy, a dopiero na kolejnym rozpoczyna bezpośrednią pracę z dzieckiem. Natomiast jeżeli okaże się, że na spotkanie powinno przyjść również dziecko, warto uprzedzić je, że może zdarzyć się tak, że na czas rozmowy rodziców z psychologiem, ono zostanie samo (a może ktoś mógłby nam towarzyszyć i zająć się dzieckiem przez ten czas?). Oczywiście ideałem byłoby, gdyby na spotkaniu byli oboje rodzice – będą mogli się uzupełniać podczas zbierania wywiadu. Przygotujcie się dobrze do tej wizyty, jeśli trzeba spiszcie to, co chcecie powiedzieć.
czerwca 14
