Niestety, ale duży odsetek Klientów szukających pomocy psychologicznej czy psychoterapii to osoby z rodzin dysfunkcyjnych. Mało tego, około jedna trzecia osób trafiających do psychologa czy psychoterapeuty to ludzie z trudnych domów, często z traumatycznym dzieciństwem. Dlatego o takich osobach mówimy, że są Dorosłymi Dziećmi z Rodzin Dysfunkcyjnych (DDD). Zwykle bardzo dużą grupą spośród tych osób stanowią osoby z rodzin alkoholowych (Dorosłe Dzieci z Rodzin Alkoholowych –DDA). Poniżej znajdziesz krótki artykuł, dotyczący tego wybrać terapię indywidualną czy grupową. Przeczytaj go koniecznie!

Na czym polega syndrom DDD/DDA?

Zacznijmy od tego, że bolesne dzieciństwo pozostawia piętno na całe życie, a syndrom DDD/DDA to zespół cech utrudniających emocjonalne i społeczne funkcjonowanie człowieka. Musisz wiedzieć, że tych cech określających syndrom DDD/DDA jest nawet kilkadziesiąt, co oczywiście nie oznacza, że muszą one zaistnieć wszystkie, aby ktoś mógł powiedzieć o sobie, że jest Dorosłym Dzieckiem z Rodziny Dysfunkcyjnej. Zwykle wystarczy, że jakieś jedno zachowanie, jeden element „wikła” tę osobę w przeszłość i skutecznie utrudnia obecne życie.

Terapia grupowa DDA/DDD czy psychoterapia indywidualna?

Bardzo często pytanie „co jest lepsze i skuteczniejsze – terapia grupowa czy psychoterapia indywidualna?” jest zadawane podczas pierwszych spotkań z psychologiem czy psychoterapeutą. Niestety, ale problemów jakie zgłaszają osoby z rodzin dysfunkcyjnych jest ogrom: nieradzenie sobie z emocjami, niedawanie sobie prawa do gniewu lub nadmierna wybuchowość i agresja, niekończenie zadań, brak zaufania do ludzi i samego siebie, lęk przed kontaktami społecznymi, poczucie bycia odmiennym i gorszym od innych, skłonność do depresji, zaburzeń lękowych, zachowań nałogowych i wiele, wiele innych z obszaru życia psychicznego, emocjonalnego, społecznego. Oczywiście odzyskać radość życia i wewnętrzny spokój można zarówno na drodze terapii indywidualnej jak i grupowej. Jednak terapia indywidualna daje możliwość zbudowania relacji z psychoterapeutą, często pierwszej w życiu opartej na empatii, zaufaniu, akceptacji. Chodzi oto, że daje ona przestrzeń na budowanie przymierza terapeutycznego dzięki czemu Klient pozwala sobie na dzielenie się bardzo osobistymi przeżyciami, odblokowywanie tłumionych emocji, odkrywanie swoich rzeczywistych potrzeb. Dlatego psychoterapia indywidualna polecana jest osobom z dużym poziomem lęku, które wręcz boją się mówić o sobie, patologicznie obawiają się oceny innych, odrzucenia, grupa mogłaby zadziałać na takie osoby negatywnie. Ponadto spotkania w formule pracy indywidualnej wypadają najczęściej raz w tygodniu i trwają około godziny.