Rozmowę z psychoterapeutą wyobrażamy sobie w sposób filmowy: osoba w białym fartuchu siedzi na krześle, a na kolanach ma notes i długopis, w którym robi notatki ze spotkania. Jej mina jest zagadkowa. Obok, na kozetce, leży pacjent, który z oczami skierowanymi w stronę sufitu, opowiada o beznadziejności swojego życia i problemach, których nie jest w stanie rozwiązać. Po opowieści następuje długa cisza, a następnie psychoterapeuta mówi jakieś jedno mądrze brzmiące zdanie, a my widzimy, jak nad głową pacjenta zapala się żaróweczka.
Psychoterapia
Może i ten obrazek brzmi dosyć nierealistycznie, ale w każdym stwierdzeniu znajdziemy ziarnko prawdy. Tutaj nawet kilka, chociaż każde wymaga głębszego omówienia. Po pierwsze, owszem, kozetka była popularną metodą stosowaną przez psychoterapeutów podczas terapii, ale obecnie przeszła raczej do lamusa. Specjaliści wolą posługiwać się obecnie metodami, które bardziej sprzyjają nawiązaniu kontaktu z pacjentem. Po drugie, psychoterapia polega głównie na rozmowie, ale jest to rozmowa konstruktywna i celowa. A po trzecie, celem takiej psychoterapii jest pomoc w zrozumieniu problemu, jego mechanizmów i nauczeniu pacjenta nowych metod radzenia sobie z kryzysami.
Jakie są rodzaje psychoterapii?
Oprócz podziału na psychoterapię krótkoterminową i długoterminową, wyróżnia się kilka szkół: psychoanalityczną, behawioralno-poznawczą, humanistyczno-egzystencjalną oraz systemową.
W tym, terapia behawioralno-poznawcza cieszy się dużą popularnością oraz skutecznością. Zakłada ona, że zaburzenia są skutkiem nieprawidłowych zachowań, które zostały utrwalone w sposobie codziennego funkcjonowania danego pacjenta. Jak wiadomo, z nawykowymi zachowaniami naprawdę trudno jest walczyć samodzielnie i potrzeba dużo silnej woli i zaparcia, a współcześnie najzwyczajniej w świecie brakuje nam na to czasu. Dlatego celem tej psychoterapii jest pomoc w wyodrębnieniu nieprawidłowych zachowań i zastąpienie je takimi, które pomogą funkcjonować w sposób normalny. Terapia ta należy do terapii krótkoterminowych (trwa około 10 tygodni), a polega głównie na obserwowaniu pacjenta i nauczenia go nowych nawyków. Sławna jest również terapia psychoanalityczna, ze względu na twórcę - Zygmunta Freuda. Tutaj terapeuta ma za zadanie szukania problemów pacjenta w jego podświadomości, dotarciu do tego, co ukrywa się wewnątrz umysłu. Odkrycia tego, co nieuświadomione. To rodzaj terapii długoterminowej, trwa zazwyczaj nawet kilka lat.
listopada 23
