Czym jest psychoterapia systemowa?
Rodzina jest rozumiana w psychoterapii systemowej jako złożony system, którego członkowie tworzą sieć zależności, oddziałując na siebie wzajemnie. Jeśli jeden członków systemu ma kłopot z codziennym funkcjonowaniem w jakimkolwiek obszarze, wywiera to wpływ również na pozostałe elementy systemu, a więc na pozostałych członków rodziny.
Terapia dla Par.
Podobnie dzieje się na poziomie par. Każdy związek przechodzi różne etapy rozwoju, a więc zrozumiałe jest, że potrzeby partnerów, ich wzajemne oczekiwania i możliwości ulegają zmianom. Tymczasem ludzie często nie rozumieją tych zmian i stosują stare, wypróbowane wzorce funkcjonowania, nieodpowiadające nowym potrzebom. Takie zachowanie może spowodować głęboki kryzys. Jeśli para nie jest w stanie przezwyciężyć go samodzielnie, wskazana jest pomoc psychoterapeuty.
Psychoterapia systemowa zakłada istnienie mechanizmów nadrzędnych, które odpowiadają za to, co dzieje się między partnerami. W trakcie terapii należy zidentyfikować te mechanizmy oraz określić udział każdego z partnerów w ich podtrzymywaniu. Duże znaczenie mają tu również doświadczenia i wzorce wyniesione przez partnerów z domów, w których się wychowywali oraz wpływ, jaki wywierają one na wyobrażenie partnerów o warunkach funkcjonowania związku.
Terapia par – czego się spodziewać?
Terapia par stanowi cykl spotkań, których głównym zadaniem jest określenie stopnia motywacji każdego z partnerów do podjęcia terapii oraz sprawdzenie, czy w związku istnieje jakiś wspólny cel. Partnerzy pracują nad pogłębionym zrozumieniem sytuacji, w jakiej się znaleźli oraz wypracowaniem kompromisu, który zaspokoi oczekiwania obu stron. Liczby spotkań nie określa się z góry, jest ona ustalana indywidualnie i waha się zwykle od 10 do 15. Zdarza się, że mniejsza ilość sesji okazuje się wystarczająca; w przypadku zaistnienia takiej potrzeby praca z parą może trwać dłużej. Spotkania odbywają się raz na dwa tygodnie, czas trwania jednej sesji wynosi półtorej godziny.
Jeśli okaże się, że cele partnerów są rozbieżne lub za cel para uznaje zmianę jednej tylko osoby, rozpoczynanie terapii mija się z celem – lepiej poszukać innej formy wsparcia, np. u psychoterapeuty indywidualnego lub lekarza psychiatry. Niemniej, każde rozwiązanie, które będzie pomocne w ratowaniu związku, warto z niego skorzystać.
